JAMES BRYCE - THE TREATMENT OF ARMENIANS IN THE OTTOMAN EMPIRE

1916'da İngiliz Parlamentosu, 1915-16 olaylarını Ermeni halkını yok etmeye yönelik sistematik bir çaba olarak tanımlayan bir "Mavi Kitap" yayınladı. Mavi Kitap, Ermeni Soykırımı hakkında en sağlam ve etkili kaynaklardan biri olmuştur. Gomidas Enstitüsü tarafından düzenlenmiş ve bir önsöz ile Ara Sarafyan'ın yazdığı eleştirel, sansürsüz bir baskı yayınlandı. Vikont James Bryce ve Arnold Toynbee, resmen “Osmanlı İmparatorluğu'nda Ermenilere Muamele” olarak bilinen “Mavi Kitap”ı hazırlamakla görevlendirildi , 1915-1916. Toynbee, Osmanlı İmparatorluğu'nun farklı bölgelerinden gelen düzinelerce görgü tanığını dinledi ve söylenenleri derledi. Bu kayıtlar, Bryce'ın soykırım üzerine, suç devam ederken yayınlanan parlak tezinin temelini oluşturdu. Kitap, Amerika Birleşik Devletleri konsolosluğu ve misyoner kaynaklarından görgü tanıklarının ifadelerinin yanı sıra Alman, İtalyan, Danimarkalı, İsveçli, Norveçli, Rum, Kürt ve Ermeni tanıkların ifadelerini içeriyor. Orijinal yayın boşluklarla doluydu: Osmanlı İmparatorluğu'ndaki kaynakları korumak için birçok kişi ve yerin adı gizlendi. İsimler, yıllar boyunca yayınlanan faks baskılarında gizlenmiş durumda. Sonradan Sarafyan, karanlıkta kalan isimleri açıklamaya başladı. Sarafyan, önsözünde, Mavi Kitap'ın bir İngiliz propagandası uydurması olduğunu iddia eden Türk milliyetçisi yazarların tekrarlanan iddialarına itiraz ediyor. Enver Zia Karal (Ankara Üniversitesi), Salahi Sonyel (İngiliz tarihçi ve kamu aktivisti), İsmail Binark (Osmanlı Direktörü) gibi Türkiye'nin resmi tarihçileri, Şinasi Orel (Osmanlı Ermenileri hakkındaki belgelerin gizliliğinin kaldırılması konusunda çokça duyurulan bir projenin yöneticisi), Kamuran Gürün (eski diplomat), Mim Kemal Öke, Justin McCarthy ve diğerleri Mavi Kitap'tan alıntı yaptılar ve inandırıcılıktan yoksun olduğu konusunda ısrar ettiler.