ALEXIS DE VALON - EIN JAHR IM ORIENT ober Griechenland unter Otto I, die Türkei unter Abdul – Medschid, und Sicilien unter Ferdinand II

NADİR BİR ŞARK SEYAHATNAMESİNİN DAHA DA NADİR 1854 ALMANCA BASKISI...

“DÜNYAYI SADECE BİR KEZ GÖREBİLME OLANAĞI OLSAYDI, ONU BURADAN (İSTANBUL’DAN) SEYRETMEK GEREKİRDİ...” ALEXİS DE VALON

NADİR BİR KİTAP... ALMANCA BASKISI DAHA DA NADİR... Fransız asil Alexis De Valon’un 1842’de 24 yaşında Şark’a yolculuğunu anlatan seyahatnamenin Almanca baskısı. İstanbul’dan büyülenen de Valon bu şehir için şöyle der; “DÜNYAYI SADECE BİR KEZ GÖREBİLME OLAGNAĞI OLSAYDI, ONU BURADAN (İSTANBUL’DAN) SEYRETMEK GEREKİRDİ...”

33 yaşında vefat eden Fransız asili yazar Alexis De Valon’un (1818-1851) 1846’da yayınlanan nadir ünlü seyahatnamesi “Une Annee Dans Le Levant”ın daha da nadir olan 1854 Almanya baskısı. De Valon 1842 yılında 24 yaşındayken Şark’a ziyaret için İtalya’dan yola çıkar. Sicilya, Yunanistan ve İzmir’den sonra İstanbul’a varır. İmparatorluğun başkentinde siyasi, ekonomik ve sosyal yaşama -bilhassa kadınların yaşamına- ilgi duyan yazar, Istanbul’un güzelliğinden büyülenir. Kitabında İstanbul hakkında şunları yazmıştır;

“Işıkla adeta alev alev yanan binlerce kubbe, yeşillikler arasında kırmızı evlerle kaplı tepeler, tuhaf bir şekilde aydınlatılmış yığınla konak, mavi çatılı camiler, servi ve yalancı çınar, çiçekli bahçeler, göz alabildiğine gemiyle dolu uçsuz bucaksız bir liman, direkler ve bandıralar. Burası tek kelimeyle herkesin tanıdığını sandığı ve büyük bir başkentten çok uçsuz bucaksız bir bahçe içindeki yığınla sevimli köşkün bulunduğu bir yere benziyordu. Burada, havuzların yerini göller, engebeli yerlerin yerini dağlar, masi erin yerini ormanlar, ırmakların yerini deniz kolları ve sandalların yerini gemiler almıştı. Adeta perilerin tasarladığı ve devlerin çizdiği görkemli ve çok güzel parklar görünüyordu. Gitgide yakıcı olmaya başlayan güneş ışınları sabahın dumanlarını adeta altından tozlara çeviriyordu. Sanki İstanbul yanıyordu ve bu eşsiz manzara göz kamaştırıcı bir atmosfer içinde ışıldıyordu. Bazı yazarlar İstanbul manzarasını Napoli manzarasına benzetmişlerdir; gülünç. İtalyan başkentini herkes tasavvur edebilir; oysa sultanların kenti, harikalar açısından hayal gücünün bütün düşlerini aşar. Şöyle bir şey söylemenin hiçbir sakıncası yok: Dünyayı sadece bir kez görebilme olanağı olsaydı, onu buradan seyretmek gerekirdi.”