PIERRE-FRANÇOIS VIGUIER - ÉLÉMENS DE LA LANGUE TURQUE, Ou Tables Analytiques De La Langue Turque Usuelle, Avec Leur Développement

FRANSIZ TÜCCARLAR VE MİSYONERLERE TÜRKÇE ÖĞRETMEK İÇİN 18. YÜZYIL SONLARINDA ORYANTALİST DİLBİLİMCİ VE MİSYONER VIGUER TARAFINDAN DÖNEMİN FRANSIZ KRALINA İTHAFEN YAZILMIŞ TÜRK DİLİNİN LATİN KARAKTERLER KULLANILARAK SİSTEMATİK BİR BİÇİMDE DÜZENLENMESİYLE YENİ BİR YÖNTEM ÖNERİLDİĞİ DİL BİLGİSİ KİTABI… İSTANBUL’DA FRANSIZ BÜYÜKELÇİĞİ MATBAASI TARAFINDAN BASILAN DÖRDÜNCÜ KİTAPTIR… LİMİTLİ SAYIDA BASIMIN 32 NUMARALI NÜSHASIDIR…

Oryantalist dilbilimci ve misyoner Viguier (1745 - 1821), 1783’te İstanbul’a gelir ve 18. yüzyılın sonuna kadar İstanbul’da kalır. Ortadoğu Misyonerler Tarikatı’nı kurmakla görevlendirilen Viguier’in Doğu dillerini bilmesi sahada misyonerleri eğitmesini kolaylaştırır ve Fransa’nın Yakındoğu ticaretine önemli katkılarda bulunmasına da zemin hazırlar. Ticaret yapacak Fransız tüccarlara Türkçe öğretmek için yazılmış “Eléméns de la Langue Turque” Konstantinopolis’teki Fransız Büyükelçiliği Sarayı Matbaası’nda basılan dört kitaptan sonuncusudur. Viguier aynı zamanda Türkçe’de tek bir kelimede gırtlak veya damak kullanılarak çıkarılan sesli harflerin özel kullanımını ayırt edebilen ilk kişi olur. Sesli harflerin olmaması, aynı harflerin farklı sesleri yazmak için kullanılması gibi nedenlerden dolayı, Arapça karakterlerle Türkçe yazmanın çok karmaşık olduğuna ve yazının okunabilmesi için dilin bilinmesi gerektiğine inanan yazar; yazı dilinin aksine konuşulan Türkçe ile ilgilenir. Türkçe’nin "görkemli ve ahenkli seslerle" uyumunda ısrar eden ve onu gerçek bir şekilde öven Viguier, Türkçe sesleri karşılama olasılığı daha yüksek olan Latin karakterlerini kullanan ve dilbilgisini sistematik olarak düzenleyen yeni bir aşamalı yöntem önerir. Türkçenin unsurları ve açıklamalarıyla birlikte, konuşulan Türkçe’nin ses, çekimler, bağlaçlar ve zarflar gibi gramer bilgilerini tablolar ile okura aktarır.