ALEXANDER VAN MILLINGEN (RESİMLER; WARWICK GOBLE) – CONSTANTINOPLE

MUHTEŞEM BİR 19. YY SONU İSTANBUL SEYAHATNAMESİ… SÜSLÜ CİLDİ VE 63 TAM SAYFA SULU BOYA RESİMLERİ İLE…

A. & C. BLACK YAYINEVİ’NIN RESİMLİ DÜNYA ŞEHİRLERİ DİZİSİ İÇİN HAZIRLANAN BU YAPIT, BİR YAZAR ILE BİR RESSAMI BİRARAYA GETİREREK DÜNYA KÜLTÜR TARİHİNE DAMGASINI VURMUŞ KOCA BİR İMPARATORLUĞA BAŞKENTLIK ETMİŞ İSTANBUL’UN GÜNDELİK HAYATINI 63 SULUBOYA RESİM EŞLİĞİNDE OKUYUCULARLA BULUŞTURMAKTADIR.

“Constantinople”, Alexander van Millingen’in diğer çalışmalarına oranla popüler niteliği ve görselliği ön plana çıkaran İstanbul kitaplarının çok başarılı bir örneğidir. “A.&C. Black Yayınevi”nin resimli dünya şehirleri dizisi için tasarlanan bu eser, bir yazar ile bir ressamı Dünya kültür tarihine damgasını vurmuş bir şehrin gündelik hayatı içinde buluşturmayı amaçlamaktadır. 19. yüzyılın sonunda bu tür şehir kitaplarında gravürün yerini fotoğraf alsa da, aynı kaynaktan çıkan fotoğra ar ve birbirinin tekrarı metinlerle sıkıcı olmaktan öteye geçemeyen seyahat kitaplarının düştüğü hataya düşmemiş, yayınevinin özgün projesi, Millingen’in metni ile Warwick Goble’in suluboya resimleri ile her zaman aranan ve beğenilen bir İstanbul kitabı basılmıştır. Millingen, 13 bölümden oluşan kitabın ilk 3 bölümünü şehrin Bizans dönemi tarihine ayırmıştır. Sonraki 3 bölüm tamamıyla kara ve deniz surlarına ayrılmış ve bu savunma yapıları boyunca uzanan kapılar, askeri binalar, Bizans saraylarına ait kalıntılar incelenmiştir. Millingen kitabın 7. ve 9. bölümleri arasında Bizans kiliselerini incelemiş ve burada ele aldığı dini yapılar 1912’de yayınlanacak “Byzantine Churches in Constantinople, Their History and Architecture” kitabının temelini oluşturmuştur. 10.bölüm, Osmanlı İstanbul’u üzerine genel bir değerlendirme niteliği taşımaktadır. Bu bölümde ağırlık noktası şehrin 19. yüzyıl sonunda kabuk değiştiren gündelik hayatıdır. Ahşap evler, sokaklar, kahvehaneler, giyim- kuşam, gelenekler ve farklı kültürlere mensup insanlar modernleşmenin yarattığı değişim sürecinde hayatının önemli bir kısmını İstanbul’da geçirmiş olan Millingen’in titiz gözlemleriyle anlatılır. 11. bölüm, şehrin nüfusunu oluşturan dinsel mozaiğe ayrılmıştır. İstanbul’da temsil edilen farklı inanç biçimleri, Ramazan ayına özgü gelenekler mezarlık ve türbe ziyaretleri, tekkeler ve dervişler, Rufai ve Mevlevi ayinleri, Hristiyan halkın, özellikle Protestan mezhebine mensup nüfusun gündelik hayatı modernleşme öncesi dönemle karşılaştırılarak yansıtılır. 12. bölüm değişim sürecindeki kadının toplumsal hayata katılış biçimlerini ele alır ve kitap bir “epilogu” ile son bulur. Millingen, Constantinople’da tarihsel topografyadan sosyal tarihe uzanan geniş bir konu yelpazesi içinde koca bir imparatorluğa başkentlik etmiş bir şehre hak ettiği önemi vermiş, kendisinin de katıldığı bu zevkli kültür yolculuğunu çağdaş bir şehir efsanesi yaratarak tamamlamıştır.