50. ONLINE Nadir Kitap Müzayedesi

ÇOK ÇOK NADİR…

I. AHMED VE IV. HENRI ARASINDA İMZALANMIŞ KAPİTÜLASYONLARI YENİLEME ANTLAŞMASI…

1604 YILINDA FRANSA VE OSMANLI ARASINDA 4. KEZ YENİLENEN KAPİTÜLASYONLARIN 39 MADDELİK GÜNCELLEME METNİNİN 1619 İTALYANCA BASKISI…

MÜZAYEDE’DE SATIŞA SUNULAN ESERİN GİRİŞ SAYFASINDA; “Tanrı’nın lütfuyla dünyanın büyük prenslerinin ve onurlu imparatorların sığınağı, Muzaffer İmparatorların İmparatoru, evrenin büyük prenslerine taç dağıtan, Kutsal Kudüs’ün koruyucusu ve savaşçısı, Avrupa’nın, Asya’nın ve Afrika’nın efendisi, Anadolu, Rumeli, Karaman, Mısır, Tiflis ve daha nice memleketlerin Efendisi, İmparator Süleyman’ın, İmparator Selim’in, İmparator Murad’ın ve İmparator Mehmed’in oğlu İmparator Ahmed” YAZILIDIR.

YENİLEME MADDELERİ I. AHMED VE IV. HENRI ARASINDA GÖRÜŞÜLMÜŞ OLUP XIII. LOUIS TARAFINDAN YAZIYA GEÇİRİLMİŞTİR. SATIŞA SUNULAN NÜSHA YAZIYA ALINAN KAPİTÜLASYONLARI YENİLEME ANTLAŞMASININ 1619 BASIMI OLAN İTALYANCA ÇEVİRİSİDİR.

Osmanlı İmparatorluğu’nda yabancılara verilen ekonomik, hukuki ve idari birtakım ayrıcalıkları içeren kapitülasyonlar yabancılara Osmanlı kentlerinde örgütlenebilme hakkı, yabancıların kendi aralarındaki anlaşmazlıklarda konsolosluklara yargı yetkisi tanınması, Osmanlı topraklarında seyahat, taşımacılık ve satış serbestliği ve Osmanlı sularında gemi işletmeciliği gibi hakları içermektedir. Osmanlı kapitülasyonlarının başlangıcı olarak Kanuni Sultan Süleyman döneminde yapılan 1535 tarihli Antlaşma gösterilmesine rağmen bazı tarihçiler öncesinde Ceneviz, Venedik ve Floransa’ya verilen ticari imtiyazları kapitülasyonların başlangıcı olarak kabul etmektedirler. Müzayedede satışa sunduğumuz nüshanın ikinci maddesinden de anlaşılacağı üzere Fransızlar 1535’ten önce İtalyan kent devletlerinin sahip olduğu imtiyazlara atıfta bulunmaktadır. Bu doğrultuda XV. yüzyılın sonları ve XVI. yüzyılın başlarından itibaren Akdeniz ticaretini elinde bulunduran İtalyan kent devletleri yerini, İspanya, İngiltere ve Fransa gibi Avrupa devletlerine bırakmaya başlamışlardır. XVI. yüzyıl Avrupa’sında süren savaşlar neticesinde İspanya kralı Şarlken’e esir düşen I. François “Kendisine yardım edebilecek tek güç” olan Osmanlı İmparatoru Kanuni Sultan Süleyman’dan yardım istemiş ve Fransa ile Osmanlı arasında uzun süreli bir ittifak başlamıştır. Bunun neticesinde 1535 yılında Fransa’ya ilk kapitülasyon verilmiştir. Bu durum Fransa’nın eskiden İtalyan kent devletlerinin Akdeniz’de sahip olduğu imtiyazları elde etmesine ve Akdeniz ticaretinde üstünlük sağlamasına sebep olmuştur. Fransızlara verilen bu ilk kapitülasyonun öncekilere göre daha ayrıntılı olması, daha sonrasında yapılacak olan ticari anlaşmaların temelini oluşturması ve padişahların hüküm süresince geçerli olması açısından önemlidir. Bu çerçevede Fransızlara verilen kapitülasyonlar 1569, 1581, 1597, 1604, 1673 ile son olarak 1740 yılında yenilenmiştir. Bu kapitülasyonlar Fransa’ya toplam 7 kez verilmiş ve son yenilemeyle birlikte kalıcı hale gelmiştir. Kanuni Sultan Süleyman’dan sonra yenilenen kapitülasyonlar ilkini temel alıp ayrıntılı düzenlemelerle güncelleştirilmiştir. Bu yenileme sonucunda müzayedemizde satışa sunulan eserin giriş sayfasında yazan “Tanrı’nın lütfuyla dünyanın büyük prenslerinin ve onurlu imparatorların sığınağı, Muzaffer İmparatorların İmparatoru, evrenin büyük prenslerine taç dağıtan, Kutsal Kudüs’ün koruyucusu ve savaşçısı, Avrupa’nın, Asya’nın ve Afrika’nın efendisi, Anadolu, Rumeli, Karaman, Mısır, Tiflis ve daha nice memleketlerin Efendisi, İmparator Süleyman’ın, İmparator Selim’in, İmparator Murad’ın ve İmparator Mehmed’in oğlu İmparator Ahmed” metninden de anlaşılacağı gibi Fransa kralı Osmanlı Sultanı’nı dünyanın en büyük idarecisi “İmparator” olarak tanımıştır. 1604 yılında 4. kez yenilenen Kapitülasyon Antlaşması I. Ahmed ve IV. Henri arasında yapılmış olup XIII. Louis tarafından yazıya alınmıştır. Osmanlı-Avrupa arasında yapılan ticari antlaşmaların altyapısını oluşturması nedeniyle İtalyanca’ya çevrilmiş 1619 basımı 39 maddelik oldukça nadir bir nüshadır. Satışa sunulan eserin maddelerinde; kutsal yerleri ziyaret ile ilgili hakkın sadece Fransız vatandaşlarında değil aynı zamanda Fransa’nın dost ve müttefik olduğu ülke vatandaşlarına da tanınması, Osmanlı topraklarından geçen ticari ürünlerden alınan vergilerin kaldırılması, Osmanlı Devleti’nde yaşayan tüm Fransızların güvenliğinin korunması ve haklarının sağlanması, Akdeniz’de Fransa bayrağının kullanılması gibi imtiyazlar kesin olarak tanımlanmıştır. Bu imtiyazların sonraki yıllarda farklı Avrupa devletlerine de verilmesi nedeniyle Osmanlı ekonomisi zarara uğramış ve antlaşmalar Osmanlı İmparatorluğu’nun bir çok konudaki egemenliği için bir dezavantaja dönüşmüştür, bu sebeple 1923 Lozan Antlaşması’nda kaldırılmıştır.

DOĞU UZMANI İNGİLİZ KONSOLOS WILLIAM ETON’IN 18. YÜZYIL SONLARINDA KALEME ALDIĞI OSMANLI İMPARATORLUĞU HAKKINDA YAZILMIŞ EN CİDDİ KİTAPLARDAN BİRİ…

10 SENE İÇİNDE 4 BASKISI YAPILMIŞ, FARKLI DİLLERE ÇEVRİLMİŞ…

OSMANLI İMPARATORLUĞU’NUN DEVLET TEŞKİLATI, EYALETLERİNDEKİ SİYASİ DURUM, OSMANLI’NIN GERİLEMESİNİN NEDENLERİ, OSMANLI’NIN İNGİLTERE İLE TİCARETİ…

OSMANLI KÜTÜPHANESİ’NİN TEMEL TAŞLARINDAN BİRİ…

HAYATININ 20 YILINI OSMANLI TOPRAKLARINDA VE RUSYA’DA GEÇİRMİŞ İNGİLİZ KONSOLOS VE DOĞU UZMANI WILLIAM ELTON’UN OSMANLI DEVLETİ’NİN MALİYE, ASKERLİK, DONANMA GİBİ TÜM ÖRGÜTLERİYLE DİNİ KÜLTÜRÜ, GELENEK VE GÖRENEKLERİ HAKKINDA DETAYLI ARAŞTIRMALARINI VE GÖZLEMLERİNİ ANLATTIĞI KİTABI… ORTA DOĞU’DAKİ FRANSIZ VE OSMANLI EGEMENLİĞİNE KARŞI OLAN ETON, İNGİLTERE’NİN “YAKIN DOĞU”DAKİ ÇIKARLARINI KORUMAYI YUNAN YANLISI BİR POLİTİKA İZLEMEKTE GÖRMEKTEDİR…

İngiliz konsolos William Eton, ticari ve diplomatik görevleri sebebiyle uzun yıllar İzmir, Basra, Malta ve Odessa’da kalmıştır. Yaşamının yirmi yılını Rusya ve Orta Doğu’da çeşitli elçilik görevleri yaparak geçiren Eton, 1792 yılında Fransa Konsolosu Marie Cousinery’nin tercümanlığını yaptığı dönemde, Mısır Valisi Kavalalı Ali Paşa ile görüşmeler gerçekleştirmiş ve Savaş Bakanlığı yapmış Henry Dundas’a “Doğu Uzmanı” olarak hizmet etmiştir. Rus özellikle Yunan taraftarı olarak tanınan yazar, Orta Doğu’da Fransa ve Osmanlı Devleti’nin egemenliğine karşı çıkmış, İngiltere’nin “Yakın Doğu”daki çıkarlarını Yunan yanlısı bir politika izlemekte görmüş ve İngiltere bu konuda davranmakta gecikirse Yunanlıların Fransa yanına geçeceklerini, dolayısıyla Yunan yanlılığının bir zorunluluk olduğunu vurgulamıştır. Yazarın en çok ses getiren eseri “A Survey of the Turkish Empire”, yaşamının bir bölümünü geçirdiği “Osmanlı İmparatorluğu” hakkında yazılmış en ciddi çalışmalardan biridir. Kitap İhtilal Savaşları’yla altüst olan Aydınlanma Çağı Avrupası’nın Doğu’ya bakışını yansıtan devrin oryantalist literatürünün de tipik bir örneğidir. Nitekim kitaba hâkim olan oryantalist “dejenerasyon” söylemiyle Osmanlı İmparatorluğu’nun yükseliş ve düşüşünü açıklamaya çalışan Eton, Osmanlı askeri teşkilatındaki zaafı çöküşün bir tezahürü olarak ele almaktadır. Yazar kitabında, Osmanlı Devleti’nin maliye, askerlik, donanma, din, gelenek ve görenekleri gibi tüm örgütler hakkında detaylı bilgilere ve bu bilgiler ışığında oluşturduğu tablolara ve analizlere; Kırım Tatarları ve Rumlar’ın tabiyeti hakkında özel bir bölüme ve İngiltere ve Osmanlı Devleti arasındaki ticarete yer vermiştir. William Eton’ın döneminde yoğun ilgi görmüş kitabı, 10 sene içinde 4 kez baskıya girmiş, Fransızca ve Almanca çevirileri yayımlanmıştır.

17 YAŞINDAYKEN GİTTİĞİ AMERİKA’DAN 1901’DE OSMANLI KADINLARININ DURUMUNU İNCELEMEK İÇİN İSTANBUL’A GELEN İSTANBUL RUMU GAZETECİ YAZAR DEMETRA VAKA, MODERLEŞMENİN OSMANLI EV HAYATI VE KADINLARIN GÜNLÜK YAŞAMINA GETİRDİĞİ DEĞİŞİMLERİ KALEME ALMIŞ...

1877’de İstanbul’da doğan Demetra Vaka, on yedi yaşındayken Osmanlı konsolosunun sekreteri olarak Amerika’ya gitmiş, 1901’de Osmanlı kadınlarının durumunu incelemek amacıyla memleketi İstanbul’a dönmüştür. İlk eseri olan “Haremlik”te modernleşmenin Osmanlı ev hayatını nasıl değiştirdiğini ve haremin geçmişte kaldığına dair düşüncelerini kaleme almıştır. Bu süre içinde Türk kadınları ile beraber yaşayan Vaka kadınların bulunduğu durumu incelemiş, girişimci ruhlu kadınların, kocalarını kaybettikleri halde nasıl çalışıp ayakta durduklarını ve başka kadınlarla iş olanakları sağladıklarını ayrıntılı olarak kaleme almıştır. Bu nedenle Vaka’nın kaleme aldığı “Haremlik” eseri, 20 yüzyılın başında hem Osmanlı İmparatorluğu’nda hem de Batı dünyasında kadının durumuna ilişkin yeni bir tanımla ortaya çıkan çok sayıda soru üzerine değerli bir belge sunmaktadır.

İSTANBUL BOĞAZI ÜZERİNE YAZILMIŞ İLK ESER…

GÜNÜMÜZDE DAHİ COĞRAFYACI VE TARİHÇİLER İÇİN ÖNEMLİ BİR KAYNAK…

390 YILLIK CEP KİTABI BÜYÜKLÜĞÜNDE BİR BAŞYAPIT… 

AVRUPA KÜTÜPHANELERİ İÇİN DAHİ TEMEL TAŞLARDAN BİRİ… ÇOK NADİR… DÖNEMİNİN PARŞÖMEN CİLDİNDE… MUHTEŞEM KONDİSYONDA…

16. YÜZYILIN EN ÖNEMLİ TARİHÇİLERİNDEN PIERRE GILLES’İN, İSTANBUL VE BOĞAZ ÜZERİNE SON DERECE KAPSAMLI ŞAHESERİ…

Piere Gilles veya Petrus Gyllius (1490-1555) Fransız doğa tarihçisi, çevirmen ve topograftır. Gilles, Hümanist Rönesans eğitimi aldığı dönemde kendisini Eski Çağ bilgisine ulaştıracak klasik dilleri öğrenmiş, Pagan ve Hristiyan metinleri üzerine Latince ve Yunanca dillerinde çalışmalar yapmıştır. Keşfedilmemiş İlkçağ metinlerini bulma tutkusuyla Yunanca ve Latince el yazmalarının üzerine yoğunlaşan Pierre, 1544 yılında Kraliyet tarafından İstanbul Konsolosluğu’nda Antik metinleri aramak, klasik yazma kaynaklarını yerinde toplamak ve tarihsel kalıntıları incelemek için görevlendirilmiştir. Görevini sürdürdüğü üç sene boyunca vaktinin ciddi bir kısmını İstanbul’a ayıran Gilles, İstanbul üzerine oldukça kapsamlı ve önemli bir arşiv oluşturmuş ve 532 yılında Justinianus tarafından yaptırılmış “Yerebatan Sarnıcı” başta olmak üzere keşfedilmemiş anıtlar ortaya çıkarmıştır. Bu süre boyunca İstanbul ve Boğaziçi üzerine yaptığı araştırmalar ve yazıları ölümünden sonra yeğeni tarafından iki kitapta toplanmıştır. İstanbul Boğazı üzerine yapmış olduğu çalışmalar “De Bosporo Tracio Libri III”adlı eserinde ilk olarak 1561 yılında yayınlanmıştır. Müzayedemizde satışan sunulan nüsha eserin ikinci baskısı olup İstanbul Boğazı hakkında yazılmış ilk kitaptır. Üç kitaptan oluşan eserde sırasıyla, İstanbul Boğazı’nın konumu, Avrupa kıyılarından ve çevresindeki bölgelerden ve son olarak çevrsindeki surlardan ve kulelerden bahsetmektedir. Kendisinden sonra gelen tüm gezginler için değerli bir rehber ve kaynak olacak bu eseri İstanbul tarihinin ayrıntılı bir anlatımının yanı sıra Bizans arkeolojisine derinmesine bir bakış da sağlamaktadır. Avrupa’daki kütüphanelerin temel taşlarından biri olan “De Bosporo Tracio Libri III”, günümüzde halen coğrafyacı ve tarihçiler için önemli bir kaynaktır.

NADİR BULUNUR BİR KİTAP... ŞIK CİLDİNDE… Amerikalı yazar Murray’in ilk ikisi Türk Rus Savaşı hikayeleri olan toplam 8 hikaye içeren kitabı…

Amerikalı yazar ve yayıncı Maturin Murray Ballou (1820-1895) ya da Lieutenant Murray Boston Daily Globe’da editörlük yapmış; seyahat kitapları, kurgu roman ve hikayeleri ile tanınmıştır. “Turkish Spies (Türk Casuslar)” isimli çok nadir bulunan kitabında, ilk ikisi Türk Rus Savaşı hikayesi olmak üzere sırasıyla “Peygamber”, “Çerkez Köle”, “Hernandez de Arago”, “İkiz Kardeşler”, “İki Kız Kardeşler”, “Soyguncular”, “Tıp Öğrencisi” ve “Madame Lehocq” adlarıyla, yazarın 8 kurgu hikayesi yer almaktadır.

1849’DA İSTANBUL’A SEYAHAT EDEN ÜNLÜ İNGİLİZ YAZARIN EĞLENCELİ BİR ÜSLUP İLE İSTANBUL VE İSTANBUL’DA YAŞAMA DAİR GÖZLEMLERİNİ KALEME ALDIĞI HATIRAT NİTELİĞİNDEKİ ESERİ…

VARAK SÜSLÜ, KAPAKLARI KABARTMA MOTİFLİ, ÖN KAPAĞINDAKİ ALTIN YALDIZLI TUĞRA İLE YAYINCISININ DEKORATİF CİLDİNDE…

1849’da İstanbul ve Yakın Doğu’ya giden ünlü İngiliz yazar Albert Richard Smith (1816- 1860), “A Month in Constantniople” eserinde İstanbul izlenimlerini anlatmıştır. Önsözde de belirttiği gibi yazar, siyasal ya da sosyal içerikli bir gezi defteri yazmak yerine ilk gözlemlerini kaleme aldığı bir hatıra defteri oluşturmayı tercih emtiştir. Smith eserinde Pera, Topkapı Sarayı, Boğaziçi ve Büyükada’yı eğlendiren bir üslupla yazmış; Darphane’yi, Esir Pazarını, Pera yangınlarını, dervişleri ve eğlencelerini anlatmıştır. Eserin son bölümünde İstanbul’dan Mısır’a olan yolculuğunu da anlatan yazar, gezi yapacaklar için neyin nereden alınacağına, hangi otelde kalınacağına dair bilgiler de vermiştir.

AMERİKAN SAVAŞ GEMİSİNDE GÖREVLİ BİR SUBAY’IN AKDENİZ’DE CEBELİTARIK’TAN İSTANBUL’A SEYİR HALİNDEYKEN UĞRADIKLARI ŞEHİRLER VE KARŞILAŞTIKLARI İNSANLAR HAKKINDA KALEME ALDIĞI 1857 TARİHLİ SEYAHATNAMESİ…

YAZARIN DONANMADAN BİR ARKADAŞININ ÇİZİMLERİNDEN OLUŞAN 28 METİN İÇİ GRAVÜR…

EBRULU KAPAK VE SAYFA KENARLI LÜKS CİLDİNDE...

Asıl adı Henry Augustus Wise olan Harry Gringo (1819-1869) Amerikalı donanma subayı ve yazardır. ABD donanmasında görev yaptığı sırada lakabı “Harry Gringo” adını alan yazar, Seminole, Meksika-Amerika ve İç Savaşlar’da görev yapmıştır. Eserlerini çoğunlukla seyahatname türünde veren Gringo, Meksika-Amerika Savaşı’ndan sonra savaş esnasında bulunduğu liman şehirleri ve karşılaştığı insanlar hakkındaki gözlemlerini kaleme aldığı “Los Gringos”u yayımlamış, ardından 1857 yılında Akdeniz’de bir savaş gemisinde yapılan seyirle ilgili “Scampavias from Gibel Tarek to Stamboul” kitabını kaleme almıştır. Yerel ve farklı dillere ilgili olan Gringo, kitabının başlığında yer alan, “Kaçaklar” anlamına gelen “Scampavias” sözünü 19 yüzyıl başlarında Malta Şövalyeleri tarafından kullanılan uzun ve alçak savaş kadırgalarına verilen addan almıştır. Müzayede’de satışa sunulan kitap, Gringo’nun Cebeli Tarık’tan İstanbul’a yolculuğunu yazarın donanmadan bir arkadaşı tarafından resmedilmiş gravürlerle zenginleştirerek okuyucuya sunmaktadır.

İSTANBUL VE İZMİR’DE KONSOLOSLUK YAPMIŞ ÜNLÜ TARİHÇİ PAUL RYCAULT’NUN 1623-1677 ARASI IV.MURAD, İBRAHİM VE IV. (AVCI) MEHMED DÖNEMLERİNİ KAPSAYAN OSMANLI TARİHİ KİTABI…

5 TAM SAYFA GRAVÜR EŞLİĞİNDE…

İSTANBUL VE İZMİR’DE KONSOLOSLUK YAPMIŞ DÖNEMİNİN EN ÜNLÜ TARİHÇİLERİNDEN PAUL RYCAULT’NUN 1610’DA VEFAT EDEN BİR DİĞER ÇOK ÜNLÜ TARİHÇİ RICHARD KNOLLES’UN MEŞHUR “A GENERAL HİSTORY OF THE TURKS” KİTABININ KALDIĞI YERDEN 1677’YE KADAR DEVAM EDEN OSMANLI TARİHİ KİTABI…

RYCAULT’NUN SULTAN IV. MEHMED DÖNEMİNDE İSTANBUL VE İZMİR’DE KONSOLOSLUK YAPMIŞ OLMASI NEDENİYLE, BU KİTAP AVCI MEHMED DÖNEMİNİN ÖNEMLİ OLAYLARI HAKKINDA EN ÖNEMLİ KAYNAKTIR…

1680 LONDRA BASKISI...

İngiliz asıllı diplomat ve yazar Paul Rycaut (1628-1700) Londra’ya yerleşmiş bir tüccarın onuncu oğludur. Cambridge Üniversitesi’nde okur, birkaç yıl boyunca Avrupa, Asya ve Afrika’da seyahat eder ve 1661 yılında, İngiltere kralı II. Charles sefaretinde ataşe yazman olarak Sultan IV. Mehmed (Avcı Mehmed) döneminde Osmanlı İmparatorluğu başkentine gelir. Osmanlı’ya geldiği andan itibaren Osmanlı Türklerinin örf, adet ve dinlerini inceleyen Rycaut; Osmanlı İmparatorluğu’nun siyasi, dini ve askeri durumu hakkında bir çok eser ortaya koymuştur. Aynı zamanda bir çok esere önsöz yazan Rycaut’nun “The History of the Turkish Empire; From the Year 1623 to the Year 1677” eseri Richard Knolles’in “A General History of the Turks” eserine yazdığı üç kısmı oluşturmaktadır. İlk basımı 1603’te gerçekleşen “A General History of the Turks” Osmanlı’nın askeri ve siyasi tarhiçesiyle ilgili yazılmış ilk İngilizce kitaptır. Knolles’in kaldığı yerden, 1623 yılı IV. Murad dönemini anlatarak başlayan Rycaut, bu erken dönemi anlatmak için çoğunlukla Venedikli tarihçilerin yazılarını kaynak almıştır. Murat IV, İbrahim ve Mehmet IV’ün belli bir döneminde yaşanan olayları farklı kaynaklar sayesinde yazan Rycaut, ardından IV. Mehmet ile ilgili kendi yazdığı bölüme geçmeden önce kendi gözlemlerinin başladığı bir alt yazı ile okuyucuya bir mektup eklemiştir. IV. Mehmed’in tahta geçişinin 9 yılından başlayarak anlattığı gözlemleri 3 bölümden oluşmaktadır. Rycaut’nun İstanbul’da ve İzmir’de konsolosluk görevindeyken yaptığı gözlemlere dayanarak yazdığı bu üç bölüm, IV. Mehmed döneminde gerçekleşen olaylar için en önemli kaynak değerindedir.

ÜNLÜ AMERİKAN YAZAR ALBERT BİGELOW PAINE’İN YILLARCA DÜŞLEDİĞİ VE SONUNDA GERÇEKLEŞTİRDİĞİ AKDENİZ SEYAHATİNDE EDİNDİĞİ GÖZLENİMLERİ VE TECRÜBELERİ KALEME ALDIĞI SEYAHATNAME… DEKORATİF CİLDİNDE…

Mark Twain üzerine yaptığı çalışmalarla tanınmış Amerikalı yazar Albert Bigelow Paine, 1861-1937 yılları arasında yaşamıştır. Fotoğrafçılıkla ilgilenen ve çalışma hayatına bu alanda başlayan Paine daha sonrasında Harper’s Weekly’de ilk yazısının yayınlanmasıyla New York’a taşınmıştır. Paine, kurgu, mizah türlerinin yanı sıra asıl tutkusu olan biyografi alanında da birçok eser vermiştir. Pulitzer Ödül Komitesi’ne üye olan Paine “Güney Atlantik Denizi’ni ve Cebelitarık Boğazı’nı aşmak, bir rüyalar denizinden Yunanistan’a ulaşıp Akropolis’e tırmanmak ve Partenon kalıntıları arasında dolaşmak, gün batımında Haliç’e yelken açmak, Nil nehrini takip ederek Teb kentine inmek ve Krallar Vadisi’nde II. Amenofis ile tanışmak” şeklinde kaleme aldığı düşünü Akdeniz’e yaptığı seyahatle gerçekleştirmiş ve bu geniş çaplı seyahatinde edindiği gözlemleri ve deneyimleri seyahatnamesinde toplamış ve ilk olarak 1910 yılında okuyucularla buluşturmuştur.

20. YÜZYIL BAŞI NEFİS BİR KUTSAL TOPRAKLAR VE ORTADOĞU REHBERİ...

ÇOK SAYIDA HARİTA VE PLAN İÇEREN 20. YÜZYILIN BAŞINDA KUDÜS’TEKİ KATOLİK KİLİSESİ’NE BAĞLI FRANSIZ NOTRE-DAME ŞAPELİ PROFESÖRLERİ TARAFINDAN YAZILMIŞ CEP KİTABI BÜYÜKLÜĞÜNDE NEFİS BİR KUTSAL TOPRAKLAR VE ORTA DOĞU REHBERİ… 

Kitapta Orta Doğu ve Kutsal Topraklar’da yer alan şehirler, şehirlerdeki önemli yapılar ve bu şehirler arasında yolculuk güzergahları haritalar ve planlar eşliğinde ayrıntılı olarak anlatılıyor. Kitabın sonunda ekler bölümünde Mısır, İstanbul, Çanakkale, Ege Adaları, Atina ve Napoli haritaları eşliğinde Akdeniz’de yer alan diğer eski yerleşim alanları ve buralarda gezilmesi gereken yerler hakkında da rehber bilgileri yer alıyor. İlk baskısı 1903’de yapılmış olan rehberin geliştirilmiş 1932 yılı baskısı.

“LALE DEVRİ”NDE İNGİLİZ BÜYÜKELÇİSİ’NİN HANIMININ GÖZÜNDEN İSTANBUL’UN GÜZELLİKLERİ, OSMANLI TOPLUMU VE KADINI, MÜSLÜMAN KÜLTÜRÜ VE GELENEKLERİ ...

CEP KİTABI BOYUTUNDA TÜMÜYLE DERİ ŞIK CİLDİNDE ŞİRİN BİR KİTAP...

OSMANLI’NIN EN GÖRKEMLİ DÖNEMİ “LALE DEVRİ”NDE İSTANBUL’DA YAŞAYAN İNGİLİZ BÜYÜKELÇİSİNİN EŞİ LADY MONTAGUE’NÜN İNGİLTERE’YE DÖNDÜĞÜNDE YAKIN ÇEVRESİNE İSTANBUL’U, KADINLARINI, MÜSLÜMAN KÜLTÜRÜNÜ, TOPLUMU VE GELENEKLERİNİ HAYRANLIKLA ANLATTIĞI MEKTUPLARDAN OLUŞAN ESER...

KALDIĞI SÜREDE İYİ DERECEDE TÜRKÇE ÖĞRENEN LADY MONTAGUE KİTABINDA TÜRK ŞİİRİNE DUYDUĞU HAYRANLIKLA KALEME ALDIĞI ŞİİRLERİNE DE YER VERMİŞ...

Lady Mary Wortley Montague, 1716 yılında kocası Edward Wortley Montague’nün İngiltere tarafından Osmanlı İmparatorluğu’na büyükelçi olarak atanması üzerine İstanbul’a gelmiştir. Sultan III. Ahmed döneminde (1703-1730) geldiği İstanbul’da iki sene kalmış, ilk çocuğunu burada dünyaya getirmiştir. Şehirdeki dönemi Lale Devri’nin (1718-1730) başlangıcına denk gelen Lady Montague bu vesileyle birçok aristokrat hanımla tanışma şansı yakalamış ve 14 ay kaldığı şehirde çok güzel vakit geçirdiğini dile getirmiştir. İstanbul’daki bu dönemini; İstanbul yolunda, İstanbul’da kaldığı dönemde ve İngiltere’ye dönünce yazdığı mektuplarla yakın çevresine anlatmıştır. İstanbul’daki deneyimlerini ve Osmanlı kültür ve toplumuna dair izlenimlerinden bahsettiği bu mektuplar Lady Mar, Alexander Pope ve Abbé Conti gibi kişilere yazılmıştır. Müslüman kültürüne büyük ilgi duyan Lady Montague İstanbul’da geçirdiği dönemde iyi derecede Türkçe öğrenmiş, harem kadınlarıyla kahve içmiş, kültürel eserler toplamış ve çiçek aşısı tedavi yöntemini öğrenmiştir. Osmanlı’daki kadınlar ve onların hayatlarıyla ilgili yazdığı mektuplardan Türk geleneklerine duyduğu yoğun ilgiyi gösteren Lady Montague kendi kişiliğiyle Osmanlı kadınları arasındaki farklılıklar üzerinde de bolca durmuştur. Bu farklılıklar üzerine açık fikirlilikle eğilen ve kültürel farklılıkların etkisini göz ardı etmeyen Lady Montague Avrupa kadını ve Türk kadınının dünya görüşlerini paralel bir şekilde dile getirmiştir. Müzayedede satışa sunulan eser Lady Mary Montague’nün mektuplarının yanı sıra şiirlerini de içermektedir.

18. VE 19. YÜZYILLARDA ARAP YARIMADASI’NDA SEYAHATLER YAPMIŞ ÜNLÜ GEZGİNLERİN METİNLERİNDEN DERLENMİŞ BİR ARABİSTAN SEYAHATNAMESİ…

14 TAM SAYFA GRAVÜR EŞLİĞİNDE…

Amerikalı şair, çevirmen ve gezi yazarı Bayard Taylor tarafından derlenen “Travels in Arabia” 18 ve 19 yüzyıllarda Arabistan’a giden en önemli Avrupalı gezginlerin seyahatlerinden oluşmaktadır. Müzayedemizde satışa sunulan nüsha kitabın gözden geçirilmiş ve güncellenmiş ikinci baskısıdır. Bayard Taylor bu baskıda, Arabistan’ın coğrafyasına hakim ve Arabistan’ı birden fazla gezmiş olan gezginlerin kitaplarından aldığı materyallere eklemeler yaparak tamamlamıştır. Yazar eserinde kaynak olarak, 1762-67 yıllarında Arabistan ve Yemen’de seyahat eden Danimarkalı mühendis Carsten Niebuhr; 1812’de Petra kalıntılarını keşfeden ilk Avrupalı olan İsviçreli oryantalist Johann Ludwig Burckhardt; 1830’ların ortalarından sonlarına kadar Umman’a seyahat eden ve Arabistan kıyılarının çoğunu inceleyen teğmen James Raymond Wellsted; 1851-53’te Mekke’ye yolculuk yapan İngiliz kaşif, dilmbilimci ve yazar kaptan Richard Burton; 1862-63’te Orta Arabistan’I dolaşan İngiliz dilbilimci, misyoner ve casus William Gifford Palgrave; ve 1878-79’da kuzey Arabistan’ı geçen Lady Anne Blunt’ın yazılarını kullanmıştır. Taylor özellikle Palgrave’in yazılarından ve Arap yaşamını tanımlama yeteneğinden etkilenmiş ve 16 bölümden oluşan eserinin 9 bölümünü Palgrave’in keşiflerine ve yazılarına ayırmıştır.

17. YÜZYILIN EN ÖNEMLİ TARİHÇİLERİNDEN OSMANLI İMPARATORLUĞU UZMANI PAUL RYCAUT’NUN ASIRLARCA BATILILARIN ELLERİNDEN DÜŞÜRMEDİĞİ DÖNEMİNİN EN KAPSAMLI OSMANLI İMPARATORLUĞU TARİHİ KİTABI...

ÜNLÜ ESERİN NADİR BULUNUR CEP KİTABI EBATINDAKİ BASKISI... 

19’U KATLANIR 21 GRAVÜR...

MÜKEMMEL KONDİSYONDA…

SULTAN IV. MEHMED (AVCI MEHMED) DÖNEMİNDE YAZILMIŞ OSMANLI İMPARATORLUĞU HAKKINDA EN KAPSAMLI VE ETKİLİ KİTAP... 8 YIL İSTANBUL’DA, 11 YIL İZMİR’DE KALAN DÖNEMİN EN ÖNEMLİ İNGİLİZ DİPLOMATLARINDAN PAUL RYCAUT’NUN OSMANLI İMPARATORLUĞU’NUN SİYASİ, DİNİ VE ASKERİ DURUMU HAKKINDA GÖZLEMLERİNİ YAZDIĞI BU ESER, YILLARCA BATILILAR İÇİN EL KİTABI OLMUŞTUR... FARKLI DİLLERDE, FARKLI AVRUPA ÜLKELERİNDE BASILAN KİTABIN 1686 TARİHLİ HOLLANDA BASKISI...

İngiliz asıllı diplomat ve yazar Paul Rycaut (1628-1700) Londra’ya yerleşmiş bir tüccarın onuncu oğludur. Cambridge Üniversitesi’nde okur, birkaç yıl boyunca Avrupa, Asya ve Afrika’da seyahat eder ve 1661 yılında, İngiltere kralı II. Charles sefaretinde ataşe yazman olarak Sultan IV. Mehmed (Avcı Mehmed) döneminde Osmanlı İmparatorluğu başkentine gelir. Burada kaldığı sekiz yıl zarfında Rycaut, bulunduğu mevkiiden Osmanlı Türklerinin örf ve adet ve dinlerini inceler. Bu arada çeşitli görevlerle iki kez döndüğü Londra’da, ülkesinin Babıali ile imzaladığı barış antlaşması maddelerini içeren “Kapitülasyonlar”ı yayınlar. Rycaut’un diplomasi yetisi ve özellikle Osmanlı hakimiyetindeki deniz sularında gezen İngiliz gemileri için ayrıcalıklar elde etmeyi başarması, kendisinin kısa zamanda İngiltere’nin İzmir’deki başkonsolos görevine atanmasına yol açar. Bu görevde 11 yıl kalır (1667-1678) ve bu süre içinde Rycaut, İngiltere’nin Orta Doğu ile ticarî ilişkilerinde ülkesinin lehine şartlar elde etmeyi başarır. 1685 yılında, 24 yıl boyunca memleketinden uzak kaldıktan sonra diplomatik görevini İrlanda’da sürdürür ve ülke içindeki tüm siyasal çalkantılara karşın siyasi gücünü yitirmemeyi başarır. Doğu Akdeniz’de faaliyet göstermiş İngilizler arasında en önemli kişiliklerden biri olan Rycaut’un Osmanlı İmparatorluğu’nun siyasi, dini ve askeri durumu hakkında gözlemlerini kaleme aldığı “The Present State of the Ottoman Empire” adlı eser; üst üste yeniden basılır ve diğer Avrupa dillerine çevrilir. Kitabın 1661 yılındaki ilk baskısından günümüze ulaşan olmamıştır, Büyük Londra Yangını’nda tümüyle yandığı düşünülmektedir. Meşhur Levanten koleksiyoner Henri Blackmer koleksiyonundaki 1666 baskısı bilinen tek kopyadır. Rycaut’un Osmanlı Devleti’nin toplumsal kurumları ve tarihine ilişkin kitapları, bir Batılının gözünde muhteşem olan ancak değişik tür inançlar güden bu Doğu İmparatorluğunu tanıyabilmek için yıllarca el kitabı olmuş ve daha sonra yazılmış metinlerin tümünü etkilemiştir.

OSMANLI İMPARATORLUĞU VE İSLAM HAKKINDA ÖNEMLİ BİR KAYNAK KİTAP…

UPHAM, ESERİNDE HZ. MUHAMMED’İN DOĞUMU İLE BAŞLAYIP, İSLAM’IN YAYILIŞI, HALİFELER, İSLAM VE OSMANLI İMPARATORLUĞU, HALİFELİĞİN OSMANLI’YA GEÇİŞİ, 1828’E KADAR OSMANLI SULTANLARI, FETRET DÖNEMİ VE VAKA-İ HAYRİYE GİVİ ÖNEMLİ DÖNEMLER VE OLAYLARI KALEME ALMIŞ…

Edward Upham (1776-1834) İngiliz kitapçı, antikacı ve oryantalisttir. Bir süre kitapçı olarak çalışan yazar, sonrasında şerif olarak görev yapmış ve 1809 yılında babası gibi Exeter Belediye Başkanı olmuştur. “Royal Asiatic Society ve Londra Antikacılar Derneği”nin üyesi olan Upham, görevinden emekli olduktan sonra zamanını yazarlık yaparak geçirmiştir. Arkadaşı İngiliz sömürge yetkilisi Alexander Johnston tarafından “Mahavamsa”nın düzenlenmesinde göreve getirilen yazar, daha sonrasında Budizm hakkında çeşitli materyaller içeren çalışmasını yayınlamıştır. Yaşamı boyunca tarihi eserler ve anonim tarihi romanlar kaleme alan Upham’ın müzayedemizde yer alan “History of the Ottoman Empire” kitabı Archibald Constable tarafından kurulan “Constable’s Miscellany” yayıncılığın çıkarıdğı 80 ciltlik serinin 40 ve 41 ciltleridir. Muhammed’in doğumu ile ilgili bir bölümle başlayan kitap, İslam’ın yayılışı ve halifeler, İslam ve Osmanlı İmparatorluğu arasındaki ilişki, halifeliğin Osmanlı İmparatorluğu’na geçişi, 1828 yılına kadar saltanat sürmüş Osmanlı sultanları ve Osmanlı tarihinde yer etmiş Fetret Dönemi, Vaka-i Hayriye gibi önemli dönemler ve olaylar hakkında detaylı bilgiler içeren bölümlerden oluşmaktadır. İslam ve Osmanlı İmparatorluğu’nun tarihi hakkında önemli bilgiler içeren eser, önemli bir kaynak niteliğindedir.

ŞÖVALYE ÜNVANI İLE ONURLANDIRILMIŞ MODERN HİDROGRAFİ BİLİMİNİN KURUCUSU FRANCIS BEAUFORT’UN 1811-1812 YILLARINDA BATILI DENİZCİLERİN “KARAMANYA” OLARAK ADLANDIRDIĞI AKDENİZ BÖLGESİ’NİN LİKYA’DAN (ANTALYA, FETHİYE) İSKENDERUN’A UZANAN KIYILARINDA ANTİK HARABE KEŞİFLERİ İÇEREN YOLCULUĞUNUN HATIRATI…

DENİZCİLER 1970’LERE KADAR AKDENİZ KIYILARINDA YAPTIĞI ÇALIŞMALARDA BEAUFORT’UN HATIRATINDAN YARARLANMIŞTIR…

Kariyerinin ilerleyen yıllarında “Şövalye” ünvanıyla onurlandırılmış olan Francis Beaufort, İrlandalı hidrografi uzmanı ve Britanya Deniz Kuvvetleri’nde donanma komutanıdır. Genç yaşında denizcilik kariyeri için eğitimini yarıda bırakan Beaufort, döneminin kabul görmüş bilim insanlarıyla ilişki kurmuş, Royal Society ve Royal Geographical Society gibi kurumların üyesi olmuştur. Kariyerinde hızla yükselen yazar, İngiliz Donanması tarafından görevlendirilmesi üzerine, Güney Amerika’daki çalışmalarını tamamladıktan sonra 1811-1812 yılları arasında Osmanlı döneminde Batılı denizciler tarafından Karamanya, (Osmanlı İmparatorluğu döneminde Batılı denizcilerin Türkiye’nin Akdeniz Bölgesi’ne verdikleri ad) olarak adlandırılan Güney Anadolu’nun Likya’dan (Antalya, Fethiye) İskenderun’a kadar uzanan kıyılarında keşif gezileri yapmıştır. Seyahati esnasında birçok antik harabenin yerini keşfeden ve kıyılarının haritalarını çıkaran Beaufort, ekibi ile birlikte Adana yakınlarında Osmanlılar tarafından saldırıya uğramış ve seyahatini yarıda bırakarak İngiltere’ye dönmüştür. İngiltere’ye döndükten sonra Karamanya’ya yaptığı keşif gezisini konu alan “Karamania, or a Brief Description of the South Coast of Asia-Minor and of the Remains of Antiquity” isimli seyahatnamesini yayımlamış ve bu eseri, Akdeniz kıyıları boyunca uzanan arkeolojik zenginlikleri anlatan en önemli kaynak olmuştur(1817). Müzayedede satışa sunulan “Memoir of a Survey of the Coast of Karamania”, bahsi geçen bu seyahatnamenin Beaufort tarafından 1820’de yayımlanan hatıratıdır. 6 adet ayrı görselin tek bir sayfada bulunduğu gravürde yazar, keşif sürecinin nasıl geliştiğini ve uygulamalarını kaleme almıştır. Beaufort, geçtiği bölgelerin yanı sıra, hava, sıcaklık, deniz akıntısı gibi yolculuğu etkileyecek her türlü etkenden detaylı bir şekilde hatıratında bahsetmektedir. Denizciler 1970’lere kadar, modern hidrografinin kurucusu Beaufort’un Akdeniz kıyılarında yaptığı çalışmalardan yararlanmaya devam etmiştir.

DÖNEMİNİN EN ÖNEMLİ TARİHÇİLERİNDEN İNGİLİZ DİPLOMAT VE YAZAR PAUL RYCAUT’NUN 1610’DA VEFAT EDEN BİR DİĞER ÇOK ÜNLÜ TARİHÇİ RİCHARD KNOLLES’UN MEŞHUR “A GENERAL HİSTORY OF THE TURKS” KİTABININ KALDIĞI YERDEN 1677’YE KADAR DEVAM EDEN OSMANLI TARİHİ KİTABI… 328 YILLIK BİR KİTAP… DÖNEMİNİN TÜMÜYLE DERİ CİLDİNDE…

ÇOK İYİ KONDİSYONDA…

RYCAUT’NUN MÜZAYEDE’DE SATIŞA SUNULAN KİTABINDA YER ALAN BÖLÜMLER KENDİNDEN ÖNCEKİ USTA TARİHÇİ RICHARD KNOLLES’UN MEŞHUR “TÜRKLER’İN GENEL TARİHİ” KİTABI İÇİN YAZDIĞI BÖLÜMLERDİR. KENDİSİ DAHA SONRA BU BÖLÜMLERİ, BAŞINA TÜRKLERİN TARİHİ İLE KISA BİR GİRİŞ YAPARAK KİTAP HALİNE GETİRMİŞTİR…

SATIŞA SUNULAN NÜSHA 1694 TARİHLİ FRANSIZCA HOLLANDA BASKISIDIR…

İngiliz asıllı diplomat ve yazar Paul Rycaut (1628-1700) Londra’ya yerleşmiş bir tüccarın onuncu oğludur. Cambridge Üniversitesi’nde okur, birkaç yıl boyunca Avrupa, Asya ve Afrika’da seyahat eder ve 1661 yılında, İngiltere kralı II. Charles sefaretinde ataşe yazman olarak Sultan IV. Mehmed (Avcı Mehmed) döneminde Osmanlı İmparatorluğu başkentine gelir. Osmanlı’ya geldiği andan itibaren Osmanlı Türklerinin örf, adet ve dinlerini inceleyen Rycaut; Osmanlı İmparatorluğu’nun siyasi, dini ve askeri durumu hakkında bir çok eser ortaya koymuştur. Aynı zamanda bir çok esere önsöz yazan Rycaut’nun “Histoire Des trois derniers Empereurs des Turcs” eseri Richard Knolles’in “A General History of the Turks” eserine yazdığı üç kısmı oluşturmaktadır. İlk olarak Türkler’in tarihi ile kısa bir giriş yapan Rycaut, ardından Knolles’in kaldığı yerden, 1623 yılı IV. Murad dönemini anlatarak başlar. Yazar, IV. Murad ve İbrahim döneminde yaşanan olayları anlatmak için çoğunlukla Venedikli tarihçilerin yazılarını kaynak olarak kullanmıştır. Son kısımda ise Rycaut Konstantinopolis’e gelmeden önce IV. Mehmed’in tahtta geçirdiği 9 seneden yaşanan olayları kaleme almıştır.

HZ. MUHAMMED ZAMANINDAN 1808 YILINA KADAR MÜSLÜMANLARIN, HALİFELERİN, OSMANLI PADİŞAHLARININ VE OSMANLI TARİHİ… 6 TAM SAYFA GRAVÜR…

Rene-Jean Durdent (1776 – 1819) 19 yüzyıl Fransız edebiyatının bilinen isimlerindendi. Durdent kaleme aldığı “Beautes De L’Histoire de Turquie” kitabında Hz. Muhammed zamanından 1808 yılına kadar olan dönemde Müslümanların ve Osmanlılar’ın tarihini anlatmıştır. Halifeleri, padişahları ve padişahların yaşam tarzlarını inceleyen Durdent, özellikle yapılan savaşlara ağırlık vermiştir. Yazar aynı zamanda anlatmış olduğu halifeleri ve savaşları 6 adet gravür ile zenginleştirmiştir.

1684 – 1669 ARASINDA VENEDİK VE OSMANLI ARASINDA GEÇEN “MORA SAVAŞI”NIN 42 ÇİFT SAYFA GÖRSEL EŞLİĞİNDE DETAYLI ANLATIMI…

ÇOK NADİR 1686 FRANSIZCA İLK HOLLANDA BASKISI…

BASILDIĞI DÖNEMDE İKİ YIL İÇİNDE 15 DİLE ÇEVRİLMİŞ BİR BAŞYAPIT… CEP KİTABI BOYUTUNDA 336 YILLIK BİR KİTAP…

ÇOK İYİ KONDİSYONDA… 28 ÇİFT SAYFA GRAVÜR, 5 KATLANIR HARİTA, 9 KATLANIR PLAN…

İTALYAN COĞRAFYACI VİNCENZO CORONELLİ TARAFINDAN KALEME ALINAN OSMANLI-VENEDİK ARASINDA GERÇEKLEŞEN MORA SAVAŞI’NI ANLATAN KAYNAK DEĞERİNDE BİR KİTAP… CORONELLİ’NİN, BU ESERİNDE YER VERDİĞİ ÇİZİMLERİ SONRAKİ YILLARDA YAYINLANAN BİRÇOK SEYHATNAME, TARİH VE COĞRAFYA KİTAPLARINDA KULLANILMIŞ… 42 ÇİFT SAYFA HARİTA, PLAN VE GRAVÜRLERİ EKSİKSİZ ÇOK ÇOK NADİR BULUNAN BİR KİTAP…

Vincenzo Maria Coronelli (1650-1718) İtalyan asıllı keşiş, haritacı, kozmograf ve ansiklopedistti. Roma’da teoloji okuyup doktora diplomasını alan Coronelli, 1678’de Parma dükü için yapmış olduğu yerküre ile ün kazanmıştır. 1703’de Avrupa’yı dolaşan yazar, 1705 yılında Venedik’e dönerek ilk coğrafya cemiyetini kurar. 1707 yılına dek birçok coğrafya kitaplarının baskısını ve harita baskıları üreten Cornelli Venedik Cumhuriyet kozmografı unvanını kazanır ve Osmanlı-Venedik savaşında (1684-99) muharebeleri görüntüleyen resimler çizmeyi üstlenir. Kendini savaş gazetecisi olarak konumlandıran yazar kaleme aldığı “Memoires Historiques & Geographiques Du Royaume De La Moree” eserinde 1684’ten 1699’a kadar Venedik Cumhuriyeti’nin Osmanlı’ya karşı savaştığı Mora Savaşı’nı anlatır. Bu süreçte “Serenissima”yı Mora’nın zaferine taşıyacak olan Komutan Francesco Morosini ile yolculuk yapan Coronelli eserine Yunanistan’ın dağlarının ve nehirlerinin coğrafi tanımı ile başlar. Yunanistan’ın çeşitli şehirlerinin ve adalarının haritalarını ve görünümlerini resmeder ve Osmanlı-Kutsal İttifak Savaşları’nın bir parçası olan bu savaşı tüm detayları ile anlatır. Coronelli’nin bu eserinde yer verdiği çizimler sonraki yıllarda yayınlanmış başka seyahatname, tarih ve coğrafya kitaplarında kullanılmıştır. Yurtdışında çok yankı bulan eser 2 sene içinde 15 dile çevrilmiştir ve müzayedemizde satışa sunulan nüsha İtalyanca metninden Fransızca’ya tercüme edilen çok nadir ilk Hollanda baskısıdır.

19. YÜZYILIN İKİNCİ YARISINDA BALKANLARDA HALKLAR, DİLLER, DİNLER, KÜLTÜRLER, ŞEHİRLER, TARİHİ VE ETNOGRAFİK DENGELER…

Anton E. Lux eserinde 19. yüzyılın sonuna gelirken Balkan Yarımadası’ndaki halklar, diller, dinler, kültürler, ticaret, şehirler ve Balkanlar’da yaşayan halkların ve Osmanlı’nın tarihini ve bölgedeki fiziki ve etnografik dengeleri 90 adet tam sayfa ve metin içi illüstrasyon eşliğinde anlatmıştır.

MÜSLÜMAN OLUP OSMANLI’DA VEZİRLİĞE KADAR YÜKSELEN OSMANLI TARİHİNDE HUMBARACI AHMET PAŞA OLARAK TANINAN CLAUDE ALEXANDRE DE BONNEVAL’IN ANILARI…

“NOUVEAUX MEMOIRES DU COMTE DE BONNEVAL” İSİMLİ 3. CİLTİ DE İÇEREN ÜÇ CİLDİ BİRARADA ÇOK NADİR NÜSHASI…

385 YILLIK CEP BOYUTUNDA KİTAP… DÖNEMİNİN PARŞÖMEN CİLDİNDE... MUHTEŞEM KONDİSYONDA…

MÜSLÜMAN OLARAK HUMBARACI AHMET PAŞA ADINI ALAN COMTE BONNEVAL’İN BAŞINDAN GEÇEN YA DA ŞAHİT OLDUĞU ENTRİKALARI, ASKERİ VE SİYASAL BAŞARILARI, AŞK MACERALARINI, OSMANLI İMPARATORLUĞU’NUN VE AVRUPA’NIN GİZLİ KALMIŞ TARİHİNİ KALEME ALDIĞI ANILAR KİTABI…

Müslüman olduktan sonra Humbaracı Ahmet Paşa adını alan Comte Claude Alexandre de Bonneval (1675-1747) Fransız arisrokrat ve subaydır. Genç yaşta Kraliyet Deniz Piyadeleri’ne katılmış ve Fransa’da savaşlarda tanınmış olan çok yetenekli bir askerdir. Maceracı ruhu ve geçimsiz yapıdaki karakterinden dolayı Fransız askeri ordusuyla başı derde giren Bonneval, 29 yaşında yurdundan kaçarak Avusturya ordusuna katılır ve 22 yıl hizmet verdikten sonra general rütbesini alır. Ancak burada da Savoy Prensi Eugene ile anlaşmazlığa düşerek hapse atılır ve ardından Venedik’e sürgüne gönderilir. Avusturyalılar’dan intikam almak amacıyla 1729’da Bosna’ya geçer, burada Müslüman olur ve Ahmet adını alarak Osmanlı Ordusu’na katılır. Padişah I. Mahmud’un sadrazımı Topal Osman Paşa, 1731’de humbaracı ocağının yenileştirilmesinde Bonneval’ı görevlendirir. Kont Bonneval, Müslüman adıyla Ahmet Paşa, görevi sayesinde vezirliğe yükseltilir ve Osmanlı tarihinde tanınan ismi Humbaracı Ahmet Paşa ortaya çıkar. Bunların yanı sıra Osmanlı devlet adamlarına Avrupa ülkelerinnin siyasal koşulları, askerlikte eğitim ve disiplinin önemi, yeni asker toplama usülleri ve eğitim yöntemleri hakkında raporlar hazırlamıştır. Yaşamı boyunca anılarını yazan Bonneval, başından geçen ya da şahit olduğu entrikalara, aşk maceralarına, askeri ve siyasal başarılarına da yer vererek, Osmanlı İmparatorluğu’nun ve Avrupa’nın gizli kalmış tarihini de gözler önüne sermektedir. Hatırlarının üçüncü cildini de “Nouveaux Memoires du Conte de Bonneval” olarak içeren bu kitap üç cildin bir arada bulunduğu çok nadir kitaplardan biridir.

HUN İMPARATORLUĞU VE ATİLLA HAKKINDA KAYNAK KİTAP…

ATİLLA DESTANI, HUN İMPARATORLUĞU, KÖKENİ, DİLİ, ÖRF VE ADETLERİ, ÇİN VE DİĞER ÜLKELER İLE İLİŞKİLERİ VE SAVAŞLARI…

İngiliz din adamı ve şair olan William Herbert (1778-1847), 1806’dan 1807’ye kadar Hampshire’da ve 1811’den 1812’ye kadar Cricklande’de Parlemento Üyesi olarak görev yapmıştır. 1838’de kaleme aldığı “Atilla King of the Huns & His Predecessors” iki bölümden oluşmaktadır. İlk bölümde tarihsel gerçeklerden oluşan 12 kitaplık Atilla destanı; ikinci bölümde ise Hun İmparatorluğu’nun kökeni, dili, örf ve adetleri, Çin ve diğer uluslarla ilişkilerini anlatmaktadır. 434’ten 453’e kadat Hun İmparatorluğu’nun lideri olan Atilla’nın yaşamı ve yaptığı fetihleri ayrıntılı bir şekilde anlatan Herbert, özellikle Katalon Muharebesi ve Aquileia Kuşatması’na değinmektedir.

JEAN-BAPTISTE VANMOUR’UN GRAVÜRLERİ EŞLİĞİNDE CHARLES DE FERRIOL’UN 1714 TARİHLİ BAŞYAPITI... “RECUEIL DE CENT ESTAMPES REPRESENTANT DIFFERENTES NATIONS DU LEVANT”

OSMANLI KÜTÜPHANESİNİN TEMEL TAŞI 308 YILLIK BİR BAŞYAPIT…

SÜPER KONDİSYONDA… DÖNEMİN TÜMÜYLE DERİ CİLDİNDE…

99’U TAM SAYFA VE 3’Ü ÇİFT SAYFA TOPLAM 102 BÜYÜK BOY ERKEN DÖNEM TAHTA KLİŞE JEAN-BAPTISTE VANMOUR GRAVÜRÜ…

JEAN-BAPTISTE VANMOUR’U ÜNE KAVUŞTURAN ESER… BU KİTABIN YAYINLANMASININ ARDINDAN FRANSA KRALI XIV. LOUIS RESSAM VANMOUR’A “PEINTRE ORDINAIRE DU ROI EN LEVANT / KRAL’IN DOĞU’DA ÖZEL RESSAMI” ÜNVANINI VERMİŞTİR…

102 GRAVÜRÜ EKSİKSİZ NÜSHASI ÇOK ÇOK NADİR…

FERRIOL , VANMOUR GRAVÜRLERİ EŞLİĞİNDE, OSMANLI’NIN EN GÖSTERİŞLİ ZAMANI “LALE DEVRİ” OSMANLI YAŞAMINI DETAYLI VE CANLI ANLATIMIYLA GÖZLER ÖNÜNE SERİYOR... OSMANLI KIYAFETLERİNDEN OLUŞAN GRAVÜR ALBÜMLERİNDEN EN ÜNLÜSÜ… AVRUPA’YI UZUN YILLAR ETKİSİ ALTINA ALAN “TURQUERIE” MODASINA ÖNCÜLÜK EDEN ŞAHESER...

ARİSTOKRAT VE POLİTİKACI MARQUES CHARLES DE FERRIOL MAİYETİNDE 1699’DA ISTANBUL’A GELEN JEAN BAPTISTE VANMOUR OSMANLI ELÇİ KABUL TÖRENLERİNİ, “LALE DEVRİ” İSTANBUL’UNU VE OSMANLI KIYAFETLERİNİ BÜTÜN AYRINTILARI İLE RESMETMİŞTİR… VANMOUR’UN RESİMLERİNİN GRAVÜRLERİ EŞLİĞİNDE FERRIOL’UN DETAYLI ANLATIMI, BU BAŞYAPITA DÖNEMİNİN OSMANLI DEVLET KÜLTÜRÜ VE DEVLET İÇERİSİNDEKİ HİYERARŞİYİ BELGELEYEN KAYNAK NİTELİĞİ KAZANDIRMIŞTIR. KİTAPTA AYRICA FERRİOL İLE BİRLİKTE İSTANBUL’A GELEN SIR CHABERT’İN PERA’NIN DERVİŞLERİ İÇİN YAZDIĞI BESTENİN NOTALARIN GRAVÜRÜ YER ALMAKTADIR...

Jean-Baptiste Vanmour (1671-1737), günlük yaşam resimleri, portreleri ve tarihsel olayları konu alan resimleriyle tanınan Flaman asıllı Fransız ressamdır. Çalışmaları aristokrat ve politikacı Marques Charles de Ferriol’un dikkatini çektiğinde; ressam Jacques-Albert Gerin’in atölyesinde güzel sanatlar okuyan Vanmour, 1699’da Ferriol’un maiyetinde İstanbul’a gelmiş, Osmanlı elçi kabul törenlerini ve Lale Devri İstanbul’unu bütün ayrıntılarıyla resmetmiştir. Vanmour, sadece Osmanlı’nın günlük yaşamını değil, aynı zamanda saray ve askeri yaşamını ve bu sınıflara ait bireylerin giydiği kıyafetleri resmeden ilk ressamlardan olmuştur. Özellikle Osmanlı Devleti’nde Lale Devri’nin tanığı olan Vanmour, Osmanlı’nın en gösterişli zamanını resmedebilmiş ve Osmanlı’nın kıyafetlerini ve günlük yaşamını tüm incelikleri ile işlemiştir. Ferriol ülkesine döndükten sonra bu resimleri gravür olarak bastırmış ve hazırladığı bu gravürlü albüm ilk olarak 1712-1713 yıllarında Le Hay tarafından yayımlanmıştır. Doğu’dan gelen kostümleri ve etnik kökenleri tasvir eden 102 gravür içeren bu baskı, Batı Avrupa’da geniş çapta popüler olmuş ve farklı dillere çevrilmiştir. Vanmour’un albümü, Avrupa’da uzun yıllar etkisi altına alan “Turquerie” modasına öncülük etmesi ve Osmanlı yaşamını tüm canlılığı ile gözler önüne sermesi açısından büyük önem taşımaktadır. Batılıların Osmanlı toplumunu tüm ayrıntıları ile tanıması için hazırlanan bu esere Ferriol’un detaylı anlatımının eşlik etmesi nedeniyle eser aynı zamanda devlet kültürünü ve devlet içerisindeki hiyerarşiyi belgelemek adına kullanılmıştır. Ağırlıklı olarak memurları, çeşitli etnik gruplara mensup kişileri, tüccarları, seyyar tüccarları; haremden, bir Türk düğününden ve cenazeden sahneleri resmeden Vanmour aynı zamanda kadınları hem kamusal hem de özel alanlarda temsil eden sahneleri betimlemektedir. Eserin yayımlanmasının hemen ardından büyük bir üne kavuşan Vanmour Fransız Kralı XIV. Louis tarafından “Kral’ın Doğuda’ki özel ressamı” unvanını almıştır. Bu albümde yer alan Vanmour çizimlerinin çoğu, bugün Amsterdam Rijksmuseum’da yer almaktadır.

KÜNYE SAYFASI YAZARI TARAFINDAN ELYAZISI İTHAFLI NÜSHA…

LEVANTEN MİSYONER JOSIAH BREWER’İN 1834’TEN İTİBAREN TUTTUĞU GÜNLÜKLERİN DERLEMESİ…

14 TAM SAYFA VE ÇOK SAYIDA METİN İÇİ GRAVÜRLER, HARİTA EŞLİĞİNDE…

1826-27 SENELERİ ARASINDA ORTADOĞU SEYAHATİ ESNASINDA İZMİR VE İSTANBUL’DA 7 AY GEÇİREN, 1830’DA 8 SENE YAŞAMINI SÜRDÜRECEĞİ İZMİR’E TAŞINAN BREWER’IN EGE VE AKDENİZ’İN HRİSTİYANLIK AÇISINDAN SON DERECE ÖNEMLİ MERKEZLERİNİN ANTİK DÖNEM VE MODERN HALLERİ HAKKINDA GÖZLEM VE İNCELEMELERİ … PATMOS, EFES, İZMİR, TRUVA, BERGAMA, MİLET, MANİSA, ALAŞEHİR, İKONYUM (KONYA), LAODİKYA, KARAHAYIT (PAMUKKALE), GALYA, PİSİDİA, LİSTRA, ANTALYA, ANTAKYA, KIBRIS…

Josiah Brewer, yapıtları Blackmer ve Atabey gibi tanınmış koleksiyonlarda yer almış, önemli bir Levanten misyonerdir. 1826-27 seneleri arasında Ortadoğu seyahatine çıkmış, bu esnada İzmir ve İstanbul’da 7 ayını geçirmiştir. 1828 yılında Siroz’da bir misyoner Amerikan okulu girişiminde bulunan yazar, 1830’da ise 8 sene yaşamını sürdüreceği İzmir’e taşınmıştır. “Patmos and the Seven Churches of Asia”, yazarın 1834’te tutmaya başladığı günlüklerinin John W. Barber tarafından derlenmesi üzerine ortaya çıkmış bir eserdir. Satışa çıkan bu nüsha kitabın sunum kopyası olmakla beraber yazar tarafından ithaflıdır. Patmos Adası ile anlatıma başlayan kitap, daha sonra Efes üzerinden İzmir’e, oradan da Bergama’ya geçer.Tam sayfa gravür ve metin içi haritalar ile zenginleştirilmiş eser; İzmir’den Efes ve Bergama Antik Kentleri, Aziz Yahya Katedrali anlatırken aynı zamanda İzmir’in günlük ve şehir yaşantısına değinmektedir. Manisa ve Alaşehir’e hakkında da anlatımlar içeren kitap, sonrasında Laodikya, Karahayıt (Pamukkale), Galya, Pisidya Antakya’sı, İkonyum (Konya), Listra, Suriye Antakya’sı, Kıbrıs, Antalya, Milet ve Truva yörelerini de detaylı bir şekilde inceler ve merkezlerinin modern hallerini de okuyucuyla paylaşır. Brewer Hristiyanlık için son derece önemli bu konumları ziyaret edip notlarını ve gözlemlerini aktarır.

NADİR RASTLANILAN BİR KİTAP…

BİRÇOK KİTABA KONU OLMUŞ ARNAVUT ASILLI ALİ PAŞA’NIN ÇOCUKLUĞUNDAN, OSMANLI DEVLETİ TARAFINDAN YANYA VALİSİ OLARAK ATANMASI, SULTAN II. MAHMUD’A İSYANI VE İDAMINA KADAR UZANAN YAŞAMI…

19. YY BAŞLARINDAKİ “DOĞU SORUNU” HAKKINDA ÖNEMLİ BİR KAYNAK…

“YANYA ASLANI” OLARAK DA ANILAN, OSMANLI’NIN GERİLEYİŞİNDEN FAYDALANARAK ARNAVUTLUK VE YUNANİSTAN ARASINDAKİ EPİR BÖLGESİNDE KENDİ HANEDANLIĞINI KURMAK İÇİN İSYAN ÇIKARTAN, OSMANLI DEVLETİ İLE SAVAŞAN, SONUNDA İDAM EDİLEN TEPEDENLİ ALİ PAŞA VE BÖLGEDEKİ HALKLAR VE SİYASİ GELİŞMELER HAKKINDA AYRINTILI BİLGİLER İÇEREN KİTAP…

İngiliz yazar Richard Alfred Davenport (1777-1852) yaşamı boyunca birçok eser çevirisi yapmış; biyografi, şiir, eleştiri ve daha birçok konuda süreli literatür makalelerine katkıda bulunmuş ve “The Life of Ali Paşa” başta olmak üzere eserleriyle İskoç yayıncısı John Murray’nin Aile Kitaplığı’na katkıda bulunmuştur. Müzayedede satışa sunulan Davenport’un “The Life of Ali Paşa” eserinde, Ali Paşa’nın çocukluğundan, ilk yıllarından, iktidara gelişinden ve trajik sonundan başlayan biyografisi ile birlikte bölgenin Arnavut ve Rum nüfusları, yaşam tarzları, gelenekleri ve 19 yüzyılın başlarındaki siyasi gelişmeler hakkında da değerli bilgiler yer almaktadır. Kitabın konusu olan Tepedenli Ali Paşa (1744-1822), Osmanlı İmparatorluğu’nda merkezi otoritenin gerileyişine ve Osmanlı bürokrasisinde görev yaptıktan sonra sıklıkla Babıali’ye isyan eden ve kendi hanedanlıklarını kurmaya çalışan taşra ayânlarının yükselişine tanık olan bir dönemin simgesidir. Yanya Aslanı olarak da anılan Arnavut asıllı Ali Paşa, 1788 yılında eyalet valisi olarak Osmanlı Devleti’ne hizmet etmiştir. “Doğu Sorunu”nun giderek arttığı dönemde Osmanlı Devleti’nin zayıflığından faydalanarak Arnavutluk ve Yunanistan arasındaki Epir bölgesinde nüfuzunu genişleten Ali Paşa, Osmanlı padişahı II. Mahmut’a isyan etmiştir. Oğullarıyla birlikte bağımsız bir devlet kurma planları yapan Ali Paşa aynı dönemde Yunan ayaklanmaları ile mücadele eden Osmanlı güçlerinin yönünü değiştirmiş/üzerine çekmiş ve Yunan ayaklanmasının başarılı olmasına katkıda bulunmuştur. Osmanlı Devleti’yle savaşı sonucu teslim olan paşa, gelecekte tekrar isyan çıkarma riskine karşın Osmanlı Devleti tarafından idam edilmiştir.

İNGİLİZ SÖMÜRGE YÖNETİCİSİ GÖZÜNDEN ÇÖKÜŞE DOĞRU GİDEN OSMANLI'DA AZINLIKLAR...

İNGİLİZ DİPLOMAT VE SÖMÜRGE YÖNETİCİSİ CHARLES ELİOT’IN GÖZÜNDEN TÜRKLER ÖNCESİ VE SONRASI ANADOLU VE BALKANLAR, BU TOPRAKLARDA YAŞAYAN AZINLIKLAR VE 20. YÜZYILIN BAŞINDA OSMANLI’NIN VE BU HALKLARIN DURUMU...

Sir Charles Norton Edgcumbe Eliot (1862 - 1931) bir İngiliz diplomat, sömürge yöneticisi ve botanikçiydi. 1893 ve 1898 yılları arasında İstanbul’da görev yapmış olan yazar kitabında Türklerden önceki ve sonraki Anadolu ve Balkanlar, Türklerin geçmişi, Müslümanlık, Ortodoksluk, kilise ve Rumlar, Balkanlar’da Bulgarlar, Sırplar, Arnavutlar, Vlaklar ve Doğu’da Ermeniler ve Kürtleri anlatıyor. Yazar görüşlerinde objektifmiş gibi davranırken aslında arkadan, bu toprakların asıl sahiplerinin sonradan istila eden Türkler değil, bu topraklar üzerinde yaşayan azınlıklar olduğu temasını işliyor. Farklı bir deyişle, kitapta 20 yüzyıl başlarının popüler konusu olan, iyice zayıflayan ve çöküşe doğru giden Osmanlı ve Batılıların gözüyle özgürleşen, yüzyıllarca Osmanlı’nın baskısı altında yaşayan halklar anlatılıyor.